Χθές Απόγευμα ,μες της Νύχτας το φανέρωμα.
Χθές το Βράδυ ,μέσα στων Ανθρώπων το γεφύρωμα.
Βλέμμα είχες Σκοτεινό,Απλανές και Χάρτινο.
Μελαγχολία έσταζες με τρόπο σχεδόν αόρατο ,υδάτινο.
Πληθυντική Σιωπή μου ποιά Σκέψη σε Βασάνισε ?
Ευγενική Ματιά ποιός λογισμός σε απόρησε ?
Εγώ Μήπως ?
Διάφανες Αυλαίες τα Μάτια σου ,Μάτια μου !!!
(Τί εγωιστής Θεέ μου ο Ποιητής !)
Χθές Απόγευμα ,μες της Νύχτας το φανέρωμα.
Χθές το Βράδυ ,μέσα στων Ανθρώπων το γεφύρωμα.
Ο Ποιητής πνιγόταν· μες της Πληθυντικής Σιωπής το Βλέμμα.
Και οι δυό μαζί ,δίχως να ξέρουν,
Φωτιές ανάψανε Παραμονές Χριστούγεννα!!!
(Ας Σπάσουμε Την Σιωπή !!!)