Απο τη Βιθυνια στην Ευβοια: Η Ζωη,τα Θαυματα και η Αιωνια Παρακαταθηκη του Προστατη των Ασθενων
Ο Όσιος Παρθένιος Επίσκοπος Λαμψάκου, ένας από τους πιο γνωστούς αγίους για την αγιότητα και την θαυματουργία του, καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας, μια περιοχή της Μικράς Ασίας. Έζησε κατά την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ανάμεσα στα έτη 324 και 337 μ.Χ. Ήταν γιος του Χριστοφόρου, ενός διακόνου της Εκκλησίας της Μελιτοπόλεως, από τον οποίον διδάχθηκε τα πρώτα βήματα της ορθόδοξης πίστης. Από μικρή ηλικία, ο Παρθένιος ξεχώριζε για την αρετή και την ευσέβειά του, ασχολούμενος με την αλιεία, μια δουλειά που του επέτρεπε να βοηθά τους φτωχούς με τα ψάρια που έπιανε, ενισχύοντας έτσι την κοινωνική αλληλεγγύη στην τοπική κοινωνία.
Ο Παρθένιος, αν και αγράμματος, είχε μια ενάρετη ζωή που τον οδήγησε πρώτα στην διακονία ως διάκονος και στη συνέχεια ως ιερέας, χάρη στην αναγνώριση από τον Επίσκοπο Φίλιππο της Μελιτοπόλεως. Η διακονία του ήταν γεμάτη από αγάπη και αφοσίωση προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Η ευσέβειά του και οι πράξεις του δεν πέρασαν απαρατήρητες, και ο Αχίλλιος, Επίσκοπος της Κυζίκου, τον χειροτόνησε Επίσκοπο Λαμψάκου, μια θέση που του επέτρεψε να επηρεάσει ακόμα περισσότερο την πνευματική ζωή της περιοχής.
Θαυματα του Οσιου Παρθενιου
Η ζωή του Οσίου Παρθενίου ήταν γεμάτη από θαύματα που επιβεβαίωναν τη θεία χάρη που τον διέκρινε. Είχε το χάρισμα της θαυματουργίας, δωρεά από τον Θεό, με το οποίο κατάφερνε να εκδιώκει δαίμονες και να θεραπεύει διάφορες ασθένειες. Ιδιαίτερα γνωστός έγινε ως προστάτης των καρκινοπαθών, καθώς πολλές μαρτυρίες αναφέρουν θαυματουργικές θεραπείες ανθρώπων που έπασχαν από καρκίνο, μετά από την επίκληση του ονόματός του ή την επαφή με τα λείψανά του.
Παραδειγμα Θαυματος:
Υπάρχουν αναρίθμητες ιστορίες, όπως αυτή του Υπατιανού, ένας άνθρωπος που επισκέφθηκε τον Όσιο και, μετά από προσευχές και ευλογίες, θεραπεύτηκε από μια σοβαρή ασθένεια. Όταν επέστρεψε στην πόλη του, δεν ξέχασε να μοιράσει τις ευλογίες του Αγίου και στους φτωχούς, αποδεικνύοντας έμπρακτα την αγάπη και την αλληλεγγύη που ο Όσιος προωθούσε. Άλλο ένα παράδειγμα είναι η θεραπεία μιας γυναίκας από τον καρκίνο, όταν αυτή άγγιξε την τιμία κάρα του Αγίου, ενώ πολλοί βαφείς απαλλάχθηκαν από τον δαίμονα που δυσκόλευε το έργο τους μετά από την παρέμβασή του.
Θανατος και Πνευματικη Παρακαταθηκη
Ο Όσιος Παρθένιος απεβίωσε ειρηνικά στις 7 Φεβρουαρίου, αφήνοντας πίσω του μια πνευματική παρακαταθήκη που διαρκεί μέχρι σήμερα. Η αγάπη του προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο, η υπομονή στις δοκιμασίες της ζωής και η ταπεινοφροσύνη τον καθιστούν ένα μοντέλο αγιότητας. Η ζωή του διδάσκει ότι η πίστη και η αγάπη μπορούν να μεταμορφώσουν τον κόσμο γύρω μας.
Ακόμα και μετά τον θάνατό του, η παρουσία του Οσίου συνεχίζει να εμπνέει πιστούς σε όλο τον κόσμο, ειδικά όσους υποφέρουν από ασθένειες. Η πνευματική του παρακαταθήκη είναι αυτή του προστάτη της υγείας, της αγάπης και της υπομονής, ένας Άγιος που διδάσκει ότι με την πίστη και την αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία.
Απολυτικιο του Αγιου:
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Τω μύρω του Πνεύματος, ποιμήν Λαμψάκου οφθείς,
την θείαν ενέργειαν, παρά Θεού δαψιλώς,
θαυμάτων επλούτησας, δαίμονας απελαύνειν,
ασθενούντας ιάσθαι, νόσους αποδιώκειν,
και πληρούν τας αιτήσεις, Παρθένιε Ιεράρχα,
των προσιόντων σοι.
Τα Λειψανα του Οσιου Παρθενιου
Ένα σημαντικό μέρος της τιμίας κάρας του Οσίου Παρθενίου φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Μακρυμάλλη στην Εύβοια, ένας τόπος που έχει γίνει προσκύνημα για πολλούς πιστούς. Η Μονή αυτή είναι γνωστή για τα θαύματα που συντελούνται εκεί, ιδιαίτερα για την θεραπεία ανθρώπων που υποφέρουν από καρκίνο. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν προσέλθει με ευλάβεια για να προσκυνήσουν τον Άγιο και να ζητήσουν τη θαυματουργική του βοήθεια. Η παρουσία αυτών των λειψάνων αποτελεί μια συνεχή υπενθύμιση της δύναμης της πίστης και της αγιότητας του Οσίου Παρθενίου.
Ιερά Μονή Παναγίας Μακρυμάλλης
Επιλογος
Ο Όσιος Παρθένιος αποτελεί έναν από τους μεγάλους αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με τις πράξεις και την αγιότητά του να αφήνουν ένα ισχυρό πνευματικό στίγμα στην ιστορία της. Η μνήμη του, που τιμάται κάθε χρόνο στις 7 Φεβρουαρίου, αποτελεί μια ευκαιρία για όλους τους πιστούς να αντλήσουν δύναμη και πίστη από τον βίο, τα θαύματα και την πνευματική του παρακαταθήκη. Η ζωή του διδάσκει την αξία της αγάπης, της υπομονής και της πίστης, αποτελώντας φάρο ελπίδας για όσους αγωνίζονται για υγεία, πνευματική ανάταση και αγάπη προς τον συνάνθρωπο.