Πικρό φιλί. Σημάδι στο κορμί . Άγευστο,ανύπαρκτο. Μές στης ομίχλης την φυλακή, ταξίδι δίχως αιτία.Μόνο αφορμή. Κοίτα με . Πώς ανασαίνει απο πόθο το κορμί! Πώς πετά η καρδιά σε μαύρο ουρανό. Γεμάτα καρφιά τα σύννεφα. Μού σκίζουν τα φτερά. Πικρό φιλί. Άγευστο,ανύπαρκτο. Σημάδι αιώνιο .Βλέμμα Κενό. Αυτοκτονικό. Άκου με.[…]

Στίχος 1 Ξύπνησα σ’ έναν σιωπηλό ουρανό,Ο κόσμος έμοιαζε να λέει αντίο.Μα γύρισα και είδα το πρόσωπό σου,Κι ήξερα πως είμαι στον δικό μου τόπο. Προ-ΡεφρένΧωρίς πυξίδα, μόνο εμείς,Μέσα στη νύχτα, μα και στη μέρα ,πάντα μαζί.Γιατί κάθε στιγμή που ζω,Είναι για να σ’ αγαπώ. ΡεφρένΑν τα αστέρια έσβηναν στο[…]

Βλέμμα Σκιά.Ανάσα μαχαιριά. Απορείς.Απορείς.Απάντηση Καμιά. Στέκεσαι.Κοιτάς.Αναρωτιέσαι… Χθές,Προχθές.Πέρυσι,Πρόπερσι. Εσύ ? Εσύ ? Πάντα Εσύ ? Στο κάτοπτρο αναζητάς παρηγοριά. Ξαναρωτάς . Εσύ ? Εσύ ? Πάντα Εσύ ? Σωπαίνεις .Ακούς ! Ναι,Αυτός! Αυτός !Πάντα Αυτός !!! Ανασαίνεις.Δακρύζεις. Γοργά.Στεγνά.Βασανιστικά. Στέκεσαι.Κοιτάς.Μονολογείς. Εκείνος ! Εκείνος ! Πάντα Εκείνος !!! Χθές .Σήμερα .Αύριο ! Στο[…]

Το τραγούδι “Rosa” του Ιταλού καλλιτέχνη Amedeo Minghi είναι ένα γνωστό και συναισθηματικά φορτισμένο κομμάτι, που μιλά για την αγάπη, την απώλεια και τη νοσταλγία. Παρακάτω παραθέτω μια μετάφραση στα Ελληνικά, προσπαθώντας να αποδώσω τόσο το νόημα όσο και τη λυρικότητα των στίχων. Ρόζα, ήσουν μια στιγμή στην αιωνιότητα, ένα φως μέσα στη νύχτα,[…]

Το παρακάτω ποίημα,“Δεν Θέλω” είναι ελεύθερη μετάφραση του Ποιήματος “Gitme İstemem”του   Τζελαλεντίν Ρουμί γνωστού και ως Mevlânâ που σημαίνει «ο δάσκαλός μας».Ο Μεβλανά Τζελαλεντίν ήταν Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας και δικαίου στο Ικόνιο. Άσκησε μεγάλη επιρροή στον Ιδεολογικό-Θρησκευτικό χώρο του Ισλάμ και ιδιαίτερα στον μουσουλμανικό μυστικισμό.Υπήρξε ο Ιδρυτής του Σουφικού Τάγματος των Μεβλεβήδων.Τα σπουδαιότερα έργα του είναι το “Ντιβάν”, συλλογή[…]

Κι αν ξαφνικά,σταματήσει το αγέρι να φυσά,,,κι αν ακούς Σιωπή απ΄τα Μεγάλα Δέντρα,θάνατος δεν θα΄ναι η αιτία!!!Κι αν αρνείσαι τα σαλπίσματα της Μοίρας,,,κι αν στέκεσαι γυμνός,σε κάποια έρημη πλατεία,θάνατος δεν θα΄ναι η αιτία!!! ,,,θα΄ναι η βροχή των Αστεριών·τα Τάγματα του Ποιητή!Θα΄ναι κραυγές γερόντων·τα Ξίφη του Πολεμιστή! Κι αν δείς πουλιά[…]

Φραγμοί,φραγμοί,,, φραγμοί,μόνο φραγμοί,,, και Φράχτες, καθοδηγούν την Μνήμη, σ΄ένα τοπίο άδειο απο εικόνες,,, μόνο καμμένα όνειρα, σ΄ένα ναυάγιο σκέψης· μαρτύριο βιασμού, σε ραγισμένο ανθογυάλι! Του Νικου Καπλανη!22/11/2002

Ήρθε στον ύπνο μου εχθές μια χιονισμένη καστανιά. Ντροπαλή , στα σκοτεινά, έκλαιγε δειλά δειλά. Τα δάκρυα βουβά,θαμπά,κλειστοφοβικά. Έστησε χορό.Άμορφο.Κυκλικό.Με Πέπλο Σκοτεινό! Μα Δεν ρώτησα.Μα Δεν κοίταξα. Μονάχα την φωτιά άναψα στη φου φου του Καστανά! Θυμωμένη,Αποστασιοποιημένη η Χιονισμένη Καστανιά με ύφος επικριτικό με αναζητά και με ρωτά. Δεν με[…]

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΕ ΞΑΝΘΕ ΒΑΣΙΛΙΚΕ Βυθίζονται άραγε οι Σκέψεις? Πώς χαμογελούν τα φωτογραφικά καρέ δίχως Υπόσταση? Οι Λίμνες των Σιωπών κραυγάζουν αδιάκοπα. Κρυφό δεν μένει το Συναίσθημα. Άδικος χρόνος. ‘Αδικος κόπος. Άδικο συναίσθημα. Στους Ποιητές αξίζουν αληθινά Γενναίες Ψυχές. Στροβιλίζονται οι Σκέψεις και τα βήματα στο χθές!!! Πίσω στο ίδιο μοτίβο δυστυχίας.[…]

Ξεβράζουν Όνειρα τα Κύματα. Γεμίζουν δάκρυα οι αμμουδιές. Άναρχων Ανθρώπων τα «πονήματα». Γέμισε το πούσι Ανάσες Σάπιες,Βρωμερές!!! Πνίγουν τις κραυγές οι φουσκοθαλασσιές!!! Άδειες νεκρικές οι αγκαλιές! Άκου άνθρωπε το μοιρολόι της γοργόνας. Δεν κλαίει τον Μέγα. Για τον κάθε Αλέξανδρο πενθοφορεί!!! Κοίτα άνθρωπε «τον βαρκάρη». Αδειανά τα χέρια του! Κλειστά[…]