Πολιτικος Εγκλωβισμος και Ηθικη Ανεπαρκεια
Εισαγωγη
Η επιλογή του Κώστα Τασούλα ως Προέδρου της Δημοκρατίας από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη έχει προκαλέσει εύλογες αντιδράσεις σε σημαντικό μέρος του πολιτικού φάσματος και της κοινωνίας. Η ακαταλληλότητα του κ. Τασούλα για αυτή τη θέση δεν είναι μόνο θέμα πολιτικής αντίληψης αλλά και θεσμικής και ηθικής ανεπάρκειας, όπως αποδεικνύεται από τις πράξεις και τις αποφάσεις του ως Προέδρου της Βουλής.
Η Κομματικη Λειτουργια του Προεδρου της Βουλης
Ο κ. Τασούλας, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Πρόεδρος της Βουλής, φαίνεται να μην ακολούθησε την αναμενόμενη ανεξαρτησία που πρέπει να διαθέτει ένας τέτοιος θεσμικός ρόλος. Αντίθετα, λειτούργησε ως μια καθαρά κομματική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί από διάφορα παραδείγματα:
Ειρωνεία και Αντιπαραθέσεις: Η ειρωνεία με την οποία αντιμετώπιζε ιδεολογικούς αντιπάλους της Νέας Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων, δεν συνάδει με τον ουδέτερο ρόλο που θα έπρεπε να έχει. Παράδειγμα αποτελεί η διαδεδωμένη δήλωση απο επίσημα και ανεπίσημα accounts “Ο Τασούλας λειτουργούσε ως κομματάρχης του ΠΘ και ειρωνευόταν πολλές φορές ιδεολογικούς αντιπάλους της ΝΔ και του ΠΘ”.Αντί να επιδεικνύει αμερόληπτη στάση, ο Τασούλας φάνηκε να προωθεί την ατζέντα του κόμματός του.
Προσωπικές Αντιπαραθέσεις: Υπήρξαν περιπτώσεις όπου ο Τασούλας ενεπλάκη σε προσωπικές αντιπαραθέσεις, όπως η δημόσια αντιπαράθεση με τον Αλέξη Τσίπρα, όπου οι τόνοι έφτασαν σε σημείο που δεν θα περίμενε κανείς από τον Πρόεδρο της Βουλής.
Το Σκανδαλο των Υποκλοπων
Η εμπλοκή του κ. Τασούλα στη συγκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών αποτελεί μια από τις πιο σοβαρές κατηγορίες εναντίον του:
Παράβαση του Συντάγματος: Η αλλαγή της σύνθεσης της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (Α.Δ.Α.Ε.) με μια μέθοδο που αποκαλέστηκε “δημιουργική λογιστική” δείχνει πως υπήρξε μια προσπάθεια να παρακαμφθούν οι συνταγματικές διαδικασίες για να ελεγχθεί η Αρχή. Η αναλογία 16/27 ισούται με 3/5, όπως ειρωνεύτηκε, αποδεικνύει την προσπάθεια να νομιμοποιηθεί μια παράνομη ενέργεια με μαθηματικούς τρόπους.
Έλλειψη Διαφάνειας: Η διαχείριση αυτής της υπόθεσης δείχνει μια απρόθυμη προσέγγιση στον σεβασμό των θεσμών και της διαφάνειας, κάτι που είναι εξαιρετικά επιβαρυντικό για τον ρόλο του Προέδρου της Βουλής.
Τα Τεμπη και η Συγκαλυψη
Η υπόθεση των Τεμπών αποτελεί άλλη μια υπόθεση όπου η δράση του Τασούλα έχει τεθεί υπό κριτική:
Καθυστέρηση στην Παράδοση Δικογραφιών: Η καθυστέρηση στην παράδοση σημαντικών δικογραφιών στην Εξεταστική Επιτροπή, όπως αναφέρθηκε, δείχνει μια προσπάθεια συγκάλυψης ή τουλάχιστον καθυστέρησης της αλήθειας να έρθει στο φως.
Μη Προώθηση Μηνύσεων: Η μη προώθηση μηνύσεων που αφορούν ευθύνες του Υπουργείου Μεταφορών δείχνει μια προσπάθεια να προστατευθούν μέλη της κυβέρνησης, αντί να επιδειχθεί η αναμενόμενη ανεξαρτησία και ηθική.
Ο Στρατηγικος Εγκλωβισμος του Πρωθυπουργου
Η επιλογή του Τασούλα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας αποκαλύπτει έναν στρατηγικό αυτοεγκλωβισμό του πρωθυπουργού Κυριάκο Μητσοτάκη:
Αποτυχία Συσπείρωσης: Η επιλογή του Τασούλα λόγω και της στάσης του στην ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια δεν καταφέρνει να συσπειρώσει την δεξιά βάση όπως αναμένεται, και την ίδια στιγμή απομακρύνει κεντρώους και κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, οι οποίοι αναζητούν έναν Πρόεδρο με ιδεολογική/κομματική ανεξαρτησία και ηθική.
Πανικός Μετά τις Ευρωεκλογές: Η απόφαση να προτείνει τον Τασούλα μετά τα αρνητικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών και την κριτική προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, φαίνεται σαν μια κίνηση πανικού παρά στρατηγικής σκέψης.
Αντίδραση Ανδρουλάκη: Η σαφής άρνηση του Νίκου Ανδρουλάκη για συγκυβέρνηση με τη ΝΔ δείχνει το πώς τέτοιες επιλογές μπορούν να αποξενώσουν πολιτικούς συμμάχους.
Συμπερασμα
Η ακαταλληλότητα του Κώστα Τασούλα για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας φαίνεται να βασίζεται σε μια σειρά από ενέργειες που δείχνουν έλλειψη ηθικής καθαρότητας, εμπλοκή σε συγκάλυψη και μια κομματική προσέγγιση αντί για την ανεξαρτησία που απαιτείται. Οι πολίτες αναμένουν έναν Πρόεδρο που θα εκφράζει ολόκληρο το έθνος, όχι μόνο ένα πολιτικό κόμμα. Η επιλογή Τασούλα αποτελεί μια προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας μέσω συντηρητικής συσπείρωσης, αλλά στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο και την ίδια στιγμή απομακρύνει την κυβέρνηση από το κέντρο και την λαϊκή βάση, ενισχύοντας την αίσθηση ενός πολιτικού εγκλωβισμού και απογοήτευσης για την ελληνική δημοκρατία.