Η Αγανακτηση που Προμηνυει Επανασταση
Η Οργή και η Απογοήτευση στην Ελλάδα
Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ένα σημείο όπου η απογοήτευση και η οργή θυμίζουν έντονα την κατάσταση της Τρίτης Τάξης πριν από την Γαλλική Επανάσταση. Η οργή απέναντι στους θεσμούς, στους πολιτικούς και στα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και μετά είναι διάχυτη. Η απογοήτευση δεν περιορίζεται σε έναν τομέα της καθημερινότητας ή της δημόσιας ζωής αλλά αγγίζει κάθε πτυχή της ζωής των Ελλήνων: από τα εθνικά θέματα και την εξωτερική πολιτική μέχρι τις πιο προσωπικές ανησυχίες όπως το κόστος ζωής, η ασφάλεια, και το μεταναστευτικό ζήτημα.
Αυτό που κυριαρχεί στην καθημερινή συζήτηση είναι η αίσθηση ότι η χώρα βρίσκεται σε μια συνεχή κρίση, όπου οι πολίτες αισθάνονται αποκλεισμένοι από τις αποφάσεις που τους αφορούν άμεσα. Η ακρίβεια έχει γίνει καθημερινό πρόβλημα, με τις τιμές των βασικών αγαθών να αυξάνονται δραματικά, ενώ οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι ή μειώνονται. Η ασφάλεια, τόσο στις πόλεις όσο και στα σύνορα, αποτελεί ακόμα μια πηγή ανησυχίας, με τους πολίτες να αισθάνονται ότι η κυβέρνηση αδυνατεί να προστατεύσει τις ζωές και τις περιουσίες τους. Το μεταναστευτικό ζήτημα έχει προσθέσει ένα ακόμα επίπεδο σύνθετης διαχείρισης, με πολλούς να αναρωτιούνται για την ικανότητα του κράτους να ελέγξει τις ροές και να ενσωματώσει τους μετανάστες στην κοινωνία.
“Η ακρίβεια, η ανασφάλεια και η απουσία μέλλοντος έχουν μετατρέψει την ελληνική κοινωνία σε μια σύγχρονη εκδοχή της Τρίτης Τάξης. Ένας λαός που αισθάνεται αποκομμένος από τα οφέλη της ανάπτυξης και της δημοκρατίας, όπως ακριβώς η Τρίτη Τάξη αγωνιζόταν για τη δική της αναγνώριση και συμμετοχή.”
Η Δικαιοσυνη στο Προσκηνιο: Το Δραμα των Τεμπων
Η υπόθεση των Τεμπών δεν είναι μόνο ένας τραγικός συμβολισμός αλλά και μια σοβαρή καταγγελία για την κατάσταση της δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Όταν η Τρίτη Τάξη της Γαλλίας αντιμετώπιζε ένα σύστημα δικαιοσύνης που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της αριστοκρατίας και του κλήρου, σήμερα η Ελλάδα βλέπει τους πολίτες της να δυσπιστούν στην ανεξαρτησία και την ακεραιότητα του δικαστικού της συστήματος. Η υπόθεση αυτή έχει γίνει το έδαφος για την έκφραση της απογοήτευσης από την αδυναμία του συστήματος να αποδώσει δικαιοσύνη γρήγορα και δίκαια, με την κοινωνία να απαιτεί διαφάνεια, ευθύνη και μια ριζική αλλαγή στο πώς λειτουργεί η δικαιοσύνη.
Η απογοήτευση από την δικαιοσύνη στην Ελλάδα δεν είναι μόνο για την υπόθεση των Τεμπών αλλά αποτελεί κομμάτι μιας ευρύτερης αίσθησης αδικίας. Οι πολίτες αισθάνονται ότι οι θεσμοί αδυνατούν να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους, να εξασφαλίσουν την ασφάλεια και να τιμωρήσουν την αδικία με ισότητα και δικαιοσύνη. Αυτό το αίσθημα έχει οδηγήσει σε μαζικές διαμαρτυρίες, απαιτώντας όχι μόνο την διερεύνηση αυτής της συγκεκριμένης υπόθεσης αλλά και μια ευρύτερη αναθεώρηση του τρόπου που λειτουργεί η δικαιοσύνη.
Χωρις Προοπτικη: Η Συγχρονη Ελληνικη Πραγματικοτητα
Η αίσθηση ότι δεν υπάρχει προοπτική για προσωπική, οικογενειακή ή επαγγελματική εξέλιξη είναι μια από τις πιο βαθιές πληγές για την ελληνική κοινωνία. Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε πριν από μία δεκαετία έχει αφήσει βαθιά ίχνη, με την ανεργία να συντηρείται σε υψηλά επίπεδα και την οικονομική αβεβαιότητα να επηρεάζει κάθε απόφαση για το μέλλον. Οι νέοι αισθάνονται ότι δεν υπάρχει μέλλον για αυτούς στην Ελλάδα, με τις ευκαιρίες για καριέρα και εξέλιξη να φαίνονται περιορισμένες ή ακόμα και ανύπαρκτες.
Η ανισότητα στην πρόσβαση σε ευκαιρίες εκπαίδευσης, εργασίας και κοινωνικής ανέλιξης είναι εμφανής. Όπως η Τρίτη Τάξη δεν είχε πρόσβαση σε αυτά τα αγαθά, έτσι και σήμερα η νεολαία και οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν παρόμοια εμπόδια. Η “brain drain” ή αλλιώς η μετανάστευση των ταλαντούχων και εκπαιδευμένων Ελλήνων προς άλλες χώρες για να βρουν καλύτερες ευκαιρίες, είναι ένα φαινόμενο που αποδεικνύει την απουσία προοπτικών στο εσωτερικό της χώρας.
“Η μετανάστευση των νέων και ικανών ανθρώπων από την Ελλάδα είναι το σύγχρονο ισοδύναμο της αναζήτησης ευκαιριών που έκανε η Τρίτη Τάξη πριν από αιώνες. Είναι η φυγή προς τα εμπρός, αναζητώντας αυτό που η χώρα δεν μπορεί να προσφέρει: μια ευκαιρία για ανάπτυξη και ευημερία.”
Αντιστοιχιση με την Τριτη Ταξη του Sieyès
Έλλειψη Εκπροσώπησης:
Όπως η Τρίτη Τάξη δεν είχε πραγματική πολιτική εκπροσώπηση, έτσι και στη σύγχρονη Ελλάδα, πολλοί αισθάνονται ότι οι πολιτικοί δεν τους εκπροσωπούν, αγνοώντας τις ανάγκες και τις φωνές τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Η απογοήτευση από την πολιτική τάξη έχει οδηγήσει σε αυξημένο σκεπτικισμό και αποχή από τις εκλογές.
Οικονομικά Βάρη:
Η Τρίτη Τάξη έφερε το βάρος των φόρων χωρίς ανταλλάγματα. Στην Ελλάδα, οι πολίτες αντιμετωπίζουν αυξημένα φορολογικά βάρη και ακρίβεια, χωρίς να βλέπουν βελτίωση στην ποιότητα ζωής, στην υγεία, στην εκπαίδευση ή στις υποδομές. Η αίσθηση είναι ότι πληρώνουν για μια κρατική μηχανή που δεν λειτουργεί για το καλό τους.
Απαίτηση για Αλλαγή:
Όπως η Τρίτη Τάξη απαίτησε μια νέα κοινωνική διάταξη, έτσι και η Ελλάδα αναζητά μια νέα πορεία προς την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Η απαίτηση για αλλαγή δεν είναι μόνο για την αποκατάσταση των θεσμών αλλά για την αναδιαμόρφωση του τρόπου που λειτουργεί η κοινωνία, με έμφαση στην κοινωνική δικαιοσύνη, την αξιοκρατία και την ευκαιρία για όλους.
Συμπερασμα: Η Αναγκη για ενα Νεο Ξεκινημα
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια καμπή, όπου η ανάγκη για αλλαγή είναι εμφανής όσο ποτέ άλλοτε. Η αντιστοίχιση με την Τρίτη Τάξη του Sieyès δεν είναι μόνο μια ιστορική παραλληλία αλλά μια έκκληση για αναθεώρηση του παρόντος. Η απαίτηση για μια νέα πορεία, για μια Ελλάδα όπου οι πολίτες θα νιώθουν ότι έχουν φωνή, προοπτική και δικαιοσύνη, είναι επιτακτική. Μπορεί η Ελλάδα να ακολουθήσει ένα δρόμο προς την αναγέννηση, όπως έκανε η Γαλλία με την Επανάστασή της; Η απάντηση κρύβεται στο πώς θα αντιδράσει η κοινωνία σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της.