Η 28η Φλεβαρη γεννηθηκε για να κλεισει τον κυκλο της Μεταπολιτευσης
Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ
Έχουν περάσει δύο χρόνια αλλά ο πόνος και η οργή όσο βουβά και αν στέκονται αναμεσά μας δεν μπορεί να παραμείνουν σιωπηλοί. Κρύβονται μέσα στις καρδιές όλων μας .Πέρα και πάνω από επίπλαστους ιδεολογικούς διαχωρισμούς έρχεται σαν Ρομφέα και μας τρυπά κάθε κύτταρο της ύπαρξής μας θυμίζοντας την προσωπική ευθύνη για τις αλλαγές που απαιτούμε και για τις οποίες ξεχάσαμε να αγωνιστούμε.
Βυθισμένοι
στον κυκεώνα των καθημερινών προβλημάτων ,
στις χαμένες προσδοκίες μας ,
στα καμένα μας όνειρα ,
στα πισώπλατα μαχαιρώματα ,
στις μικρές και μεγάλες απογοητεύσεις ,
δώσαμε
το πηδάλιο της ζωής μας σε ένα σύστημα αξιών που οι διαχειριστές του εκμεταλλευόμενοι τον πόνο και την καθημερινή αγωνία μας, διαμόρφωσαν συνιστώσες και εξισώσεις που εμάς (τους αληθινούς ιδιοκτήτες και πηδαλιούχους ) μάς περιόρισαν σε κομπάρσους και υποτακτικούς τους , ενώ οι ίδιοι μαζί με τους γελωτοποιούς χειροκροτητές τους επεφύλαξαν για τους εαυτούς τους θέσεις , προνόμια και ανέσεις που αποδίδονταν σε εποχές του Μεσαίωνα από τον Ελέω Θεού Βασιλέα και Αυτοκράτορα.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Όπως είπα πιο πάνω ο πόνος και η οργή δεν μπορούν να παραμείνουν σιωπηλοί για πάντα. Κάποια στιγμή θα αποκτήσουν μορφή και θα έρθουν με την μορφή Δικαίων Κριτών και Διψασμένων πολεμιστών αποφασισμένοι για την επανάσταση του αυτονόητου .
Σε αυτό το σημείο βρίσκεται η ελληνική κοινωνία .
Στο ανοιχτό θέατρο της ζωής και μακριά από τα βλέμματα του Μεταπολιτευτικού Συστήματος Αξιών που μας διαφεντεύει εδώ και σχεδόν πενήντα χρόνια διαμορφώνεται η Ελληνική Τρίτη Τάξη κατά το πρότυπο της αντίστοιχης Γαλλικής λίγο πρίν την Γαλλική Επανάσταση. Αυτό που έρχεται δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα (και δεν πρέπει να έχει διαμορφωθεί) . Οι άνθρωποι και οι κοινωνίες πρώτα επαναστατούν. Η διαμόρφωση των συστημάτων γίνεται παράλληλα και εν σιωπή. Οπότε το δημοσκοπικό επιχείρημα των γελωτοποιών του συστήματος “Μητσοτάκης ή Χάος” είναι και άστοχο και περίεργο ! Γιατί όπως λένε και οι ίδιοι, στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα!
Επιλογος-Ημουν και εγω στο τρενο
Στα φοιτητικά μου χρόνια χρησιμοποιούσα σχεδόν αποκλειστικά τα τρένα. Την διαδρομή Άργος-Αθήνα-Άργος την ξέρω σαν κάλπικη δεκάρα. Όλα όσα έζησαν πρίν την μοιραία σύγκρουση οι 57 Αθάνατες Ψυχές τις έχω βιώσει και εγώ. Ατέλειωτες καθυστερήσεις. Ασυνεννοησίες σταθμαρχών και γενικά υπαλλήλων του ΟΣΕ , μονοδρομήσεις γραμμών από σταθμό σε σταθμό κλπ κλπ . Μόνο που εγώ και πολλοί φίλοι υπήρξαμε τυχεροί . Δεν βιώσαμε το Τέλος . Δεν γνωρίσαμε την απόγνωση .Κανείς όμως δεν έχει υπογράψει μαζί μας κάποιο τυχερό συμβόλαιο με την ζωή . Γι΄ αυτό στις 28 Φλεβάρη του 2023 ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ !!!